Catherine Agunat Poems

The leaves of winter
fall fast
The tress will soon
be bare
...

Habang ako'y nagliliwaliw sa realidad, napansin ko ang maraming pagbabago sa aking kapaligiran. Ang araw araw na ngiti't bati ng mga kaluluwang umaali aligid ay naglaho na. Ang diwatang laging nauuhaw sa patak ng ulan ay diko na rin nakikita pa.Nagsawa na yata sa kalikasang kanyang kinagigiliwan noon o baka nagtampo na dahil sa hindi makataong gawain ng ilan. Wala na rin akong balita kay Paraluman. Marahil kinandaduhan na niya ang pintuan ng kanyang puso at tuluyang sinarado ang kanyang mahiwagang bintana para manahimik na lang gaya ng pananahimik ng mga palaka habang tigang ang lupa. Kung muling dadalaw si Ulan, maririnig kayang muli ang boses niya?
Ang kabalyero noon na laging naghahandog ng bulaklak kasabay ng kanyang paanyaya na samahan siyang sumakay sa puting ulap upang maglakbay sa alapaap ay hindi na rin nagpaparamdam. Ah, siguro nakahanap na ng seryosong makakasama habang buhay. Buti naman at hindi na siya nag-iisa. Magbabago na rin siguro ang mga liriko ng kanyang mga tula. Sa talinghaga ng kanyang mga berso at sa kinang ng kanyang espadang pang nobela, tiyak isang mala-diyosang binibini ang kanyang nadakma! , yun ay kung tumpak nga ang aking haka-haka.
Dumaan ako sa mundo ng mga adik at ahhh! napakainit ang girian. May nagkakapikunan, nagpapasaringan, at nagkakainggitan habang may mga humihiyaw upang humingi ng saklolo at hustisya. Nakakabingi ang ingay at nakakasakit ng ulo kaya naman agad akong lumayas.
Para muling maaliw at makalimot sa pait ng tunay kung mundo. Kinuha ko ang aking lapis at papel saka lumusong sa pusod ng panaginip.
...

When I was in the hour of melancholy
All of my rhymes blurting out in agony
I shouted in despair all the things that makes me bother
But the wind gave me no answer.
...

Ala-alang isinilid sa kahon
Pagkagising, sa limot ibinaon
Mga pangakong dati'y pinahalagahan
Naging kapara ay lumang basahan.
...

Sa pagbuhos ay hindi mapipigilan
Panaghoy ng halamang uhaw ay pinagbibigyan
Lupang tigang ay binubusog at dinidiligan
Inaanod mga alikabok ng nakaraan
...

Nang ako'y binago Niya
Naging maayos takbo ng buhay
Araw-araw may galak, may tuwa
Biyaya ay walang patid walang humpay
...

I longed to paint my yesterday
The past that left a sweet memory
So I sat down on the carpeted grass
And started to swipe my coloured brush
...

She's like a silent succubae
Who exists in reality
The symbol of carnality
That deceives humanity
...

Masdan mo ang kalangitan
Kilos ng mga ulap ay pag-aralan
Hinhin ng kanilang sayaw ay matyagan
Nang makamit ang mga inaasam
...

Itinala mo man ako sa mga naghihingalo sa kahirapan
Siniraan mo man ako ng mga baluktot na kasinungalingan
Sa matinding kagipitan, ako'y isinadlak ng iyong kagagawan
Ngunit ang muli kong pagbangon, hindi mo mapipigilan
...