Montserrat Abelló i Soler

Montserrat Abelló i Soler Poems

Today I am proud of my time
and pained to fritter it away.

I'm doing nothing, don't sew or iron.
...

Let wind
scratch sleep and voice
remain submitted
...

Everything is an immense void
I would like to remember so many
names I no longer recall
...

Thirst
I know what it is like.
how I felt it
in that street -where standing
...

Pleasure of living
To be seated gazing
at the fading afternoon
...

Avui sóc orgullosa del meu temps
i em dol de malversar-lo.

No faig res, no cuso ni planxo.
Vaig de pressa, passo i repasso
deu cops per un carrer.
Escruto les mirades, perdudes de tan fixes,
m'aturo a les botigues, veig les modes,
els colors verds i blaus.
M'obsedeixen els pintors abstractes
que parlen com els muts.
Em miro les mans, les meves i les vostres;
m'acosto adelerada als quioscs,
cerco llibres i noms. Sobretot noms!
Ignoro la premsa que baladreja mentides
-Si la veritat és sempre evident
i pura com un part!
Tinc pressa,
arribo al mar que em portarà ben lluny.
Però és fals, és fals,
s'han acabat els miracles.

Retorno a casa amb pas més segur,
a la vida diària.
...

Heute bin ich stolz auf meine Zeit
und es schmerzt mich nicht, sie zu vergeuden.

Ich tue nichts, weder nähen noch bügeln.
Gehe rasch, laufe zehn Mal
eine Gasse auf und ab.
Ich erforsche die in ihrer Starre verlorenen Blicke
bleibe vor den Geschäften stehen, betrachte die Mode,
die blauen und grünen Farben.
Mich fesseln die abstrakten Maler
die wie Stumme sprechen.
Ich betrachte die Hände, meine und eure,
nähere mich gierig den Kiosken,
suche Bücher und Namen. Vor allem Namen!
Übergehe die Presse, die lauthals Lügen verbreitet
Wo doch die Wahrheit immer offensichtlich
und klar ist wie eine Geburt!
Ich habe Eile,
komme ans Meer, das mich ganz weit weg bringen wird.
Aber es ist falsch, es ist falsch,
Schluß mit den Täuschungen.

Ich kehre sichereren Schritts nach Hause,
ins tägliche Leben zurück.

Übersetzt von Theres Moser
...

Deixa que el vent
esgarrapi el son i que la veu
resti sotmesa.

I enfonsa els dits
en els records, en subtils
espires de claror

Són històries de debò,
les que conjuminen el temps,
j els sospirs es perden en l'aire.

I pels batents de les portes
s'escapen els crits.
La fugissera memòria

no computa més que fets,
no el tremolor; la por
del dir o el saber imprecís.

Traç lleu i persistent
que es grava lent sobre la pell.
Una cicatriu inesborrable.

El llum del menjador.
L'ombra de la mà
damunt del paper.
...

Tot és un immens buit
recordar voldria tants noms
que ja no retinc.

I la nit esdevé cada cop
més fosca, més misteriosa,

Amb l'encens espès de flors
esfullades, de nines esventrades.
De retaules vivents;

de terribles imatges
de pobles vençuts, de cossos
llençats dins fosses comunes.

I voldria tenir el do de poder
aplacar-ne el dolor.

De cridar sense fre
d'oblidar
tanta impotència.
...

Alles ist eine gewaltige Leere,
Erinnern bräuchte so viele Namen,
die ich nicht mehr behalte.

Und die Nacht wird jedes Mal
dunkler, geheimnisvoller.

Mit dichtem Weihrauchduft entblätterter
Blumen, erschöpfter Pupillen,
lebender Gemälde;

von schrecklichen Bildern
besiegter Völker, von Körpern,
die man wegwarf in Massengräber.

Und ich hätte gern die Gabe,
den Schmerz zu besänftigen.

Hemmungslos zu schreien,
so viel Ohnmacht
zu vergessen.

Aus dem Katalanischen von Claudia Kalász
...

11.

Set
això sí que sé el que és
com la sentia
en aquell carrer on -dreta
davant d'una porta- em deien
'no se sap res'

I aquell anar i venir,
com sempre,
però amb aquella set !

Set, insaciable,
d'aigua.
Set que corsecava, la boca
espessa
un dia rere l'altre.

Quantes vegades vaig sentir
aquelles paraules que
en sospesar-les
em semblaven buides.

La set
me la imaginava d'aigua

I ara sí que puc dir que
aquesta altra set
tan fonda que clama
també ho és d'aigua.
...

Plaer de viure, d'estar
asseguda i contemplar
com cau la tarda.

Tarda d'un gris lluminós
ara que el dia s'allarga.
I ser feliç com Epicur

amb el poc que vull
al meu abast.
I, en no esperar

ja res d'un més enllà,
no tenir por de la vida
ni de la mort.
...

Freude am Leben
zu sitzen und zuzusehen
wie der Abend einfällt.
Abend von lichtem Grau,

jetzt wo der Tag sich entfernt.
Und glücklich zu sein wie Epikur

mit dem Bisschen, das ich will
an Erreichbarem.
Nichts mehr zu erwarten

von einem Jenseits
keine Angst zu haben vor dem Leben
und auch nicht vor dem Tod.

Aus dem Katalanischen von Claudia Kalász
...

De quan ençà espero?
On fou el començament?
La pedra era llisa,
res no torbava el seu son.
S'obren portes
a tenebres inhòspites,
llisca l'aigua
per les fondes
cavernes del son.
Inquiet, es dreça el somni.
Per on navega?
On?
Sura dins la fosca
l'ala tènue
d'una paraula en camí.
Sobre un blau infinit
es bressa indefens,
el desig.
Romp el silenci
la veu que crida:
Sóc jo.
...

Seit wann schon warte ich?
Wo war der Anfang?
Der Stein war glatt,
nichts störte seinen Klang.
Türen öffnen sich
zu unwohnlicher Finsternis,
Wasser gleitet
durch die tiefen
Höhlen des Schlafs.
Unruhig erhebt sich der Traum.
Wohin fährt sein Schiff?
Wohin?
In der Dunkelheit schwimmt
der zarte Flügel
eines Worts unterwegs.
Auf einem unendlichen Blau
wiegt sich schutzlos
der Wunsch.
Es bricht in die Stille
die Stimme, die schreit:
Ich bin es.

Aus dem Katalanischen von Claudia Kalász
...

El vent damunt la pell,
entre els cabells,
dins la boca, els narius.
Els ulls esbatanats plens de vent.
El vent damunt les cases,
les finestres, les portes,
esmunyint-se pels forrellats;
entre els barrots dels balcons
i les escletxes.
I pels carrerons estrets.
El vent que escombra
els carrers de la ciutat
i esbulla els teus cabells,
i els meus.
El vent que ens penetra cos
endins.
I tu i jo caminant
contra el vent.
...

Der Wind auf der Haut,
in den Haaren,
in Mund und Nasenlöchern.
Die aufgerissenen Augen voller Wind.
Der Wind über den Häusern,
den Fenstern, den Türen,
durch die Riegel schlüpfend;
durch die Geländer der Balkone
und die Ritzen.
Und durch die engen Gassen.
Der Wind, er fegt
die Straßen der Stadt
und zerzaust dein Haar
und meins.
Der Wind, er durchdringt unsere Körper
bis ins Mark.
Und du und ich wir gehen
gegen den Wind.
...

Somni de temps absent
com el núvol que s'enlaira
en un dia massa ple
de sol.
Mai més no caminaré
enllà d'aquest sender
que em convida a seguir-lo.
Ancorada a la porta que
aixopluc em dóna, ja no puc
deixar de ser el que sóc.
I ja no sé si en vull fugir
o deixar que corpresa,
m'empresoni.
...

Traum von abwesender Zeit
wie die Wolke, die emporsteigt,
wenn der Tag übervoll ist
von Sonne.
Nie mehr werde ich
diesen Weg entlanggehen,
der mich einlädt ihm zu folgen.
Verankert in der Tür,
die mir Schutz gibt, kann ich nicht mehr
aufhören zu sein, was ich bin.
Und ich weiß nicht mehr, will ich dem entfliehen
oder überwältigt
zulassen, dass es mich gefangenhält.

Aus dem Katalanischen von Claudia Kalász
...

Montserrat Abelló i Soler Biography

Montserrat Abelló, born 1918 in Tarragona, Spain, spent her childhood in different parts of Spain and England and studied Philosophy and Humanities at the University of Barcelona. During the Spanish Civil War (1936-1939) she worked as an English teacher and in January 1939, before the end of the war, she went into exile with her family, first fleeing to France and then to London and Chile, where she lived for almost twenty years.)

The Best Poem Of Montserrat Abelló i Soler

Today I am proud of my time

Today I am proud of my time
and pained to fritter it away.

I'm doing nothing, don't sew or iron.
I hurry, going up and down
a street ten times.
I study people's gazes, lost in being so fixed,
stop at shops and see the fashions,
the tones of green and blue.
I am haunted by abstract painters
speaking like the mute.
I look at hands, at mine and all of yours;
avidly going to the news-stands,
seeking books and names. Especially names!
I ignore the press that is braying out its lies
- when the truth is always evident
and pure as giving birth!
I'm in a hurry,
get to the sea that will bear me far away.
But it's false, it's false,
for the miracles are over.

I go back home with firmer step,
to my life of every day.

Translated by Julie Wark

Montserrat Abelló i Soler Comments

Montserrat Abelló i Soler Popularity

Montserrat Abelló i Soler Popularity

Close
Error Success