Pacific Hernandez

Pacific Hernandez Poems

Sa isang mag-anak ay meron pa kaya
Na sa ama't ina'y higit pang dakila
Na kahit sa angkang mahirap nagmula
Ang para sa anak, lahat ay ginawa
...

When she was far away, to her I brought you near
And in time of discord, for you I intervened
When she's in doubt I told her how you really feel
When you're at fault apologies I brought to her
...

Yesterday, you were only a whisper away
But fearing that the meaning of love might only be lost in the air
Words remained unspoken
Till you became a thousand yesterdays away
...

Into this world naked I came
Because naked You sent me
But temptation is everywhere
Widely scattered on my way
...

Why are fish uneducated
When they frequently go to school
If shoal we call a group of fish,
Sometimes there's no fish in a shoal
...

Ang sabi mo noon, ako ang mahal mo
Kahit nandadalang na itong buhok ko
Nakakita ka lang ng mas pogi't guwapo
Ay lumimot ka na, iniwanan ako
...

Who invented the wheel?
It is an F. A. Q.
That is here eversince
The wheel came into view
...

And why oh why Kiwi, you a bird we must call
When you don't have a wing that you can say you own

There's nothing I can do but it was nature's joke
...

Sa isang tubigan, nagkatipon-tipon
Magkakaibigang mula dito't doon
May hugis ay haba, may hugis ay lapad
May galing sa ilog, may galing sa dagat
...

Ang sabi ng puno sa mababang damo
Hanggang diyan ka lang ba sa may paanan ko
Tumulad ka sa akin, matikas ang tindig
Kaya kong abutin, mataas na langit
...

Sa ating buhay ay mayroon pa kaya
Na sa ating ina'y higit pang dakila
Ina na nagtaya ng sariling buhay
Nang sa mundong ito'y tayo ay isilang
...

The tree said to the grass, 'Is it your contentment
to be just at my foot, remain under my shade?
Why don't you do as I, my aims are very high.
I want to reach the moon and the stars in the sky
...

On my way to this world, I did first see your light
Light that guided the ways of the first pair of hands
that placed me on the bed, be at my mother's side
From the dark little world wherein, before, I was
...

Each time I'm on the boulevard
You're there with me, walk by my side
But talk to me you'd never do
A thing I would expect of you
...

My memories of you, like waves keep coming back
Add torment and torture onto my troubled mind
...

A poet is not a one person,
He is the poem he writes
Glad yesterday, today he is
but tomorrow is sad
...

Sore thumb, yes, it rhymes with numb
A thing I painfully out did find
When I hit the nail right on the head
Did'nt know my thumb was near beneath
...

Iterred in a mausoleum don't let me be
Nor in a metal box lay the remains of me
Be buried underground, six feet it is too deep
Only a shallow grave is what for me I wish
...

LAKING MARIKINA


Ang Aming mga Ninuno
...

From between the pages of an old dusty book
A yellowing paper, with trembling hands I took
And with tears in my eyes again and again I read
The message/writ therein, I refuse to believe
...

Pacific Hernandez Biography

I was Born in Marikina City, formerly a town of Rizal on September 17,1937. Took primary schooling in Nangka Barrio school, (1945-1951) Secondary in Roosevelt Memorial School (now a College) , (1951-1955) secretarial course in Philippine College of Commerce (1955-1958) and accountancy in University of the East (1958-1962) . Worked as a secretry with City Service Corportion (1963-1965) and Continental Bank (1965-1974) Became a contributor to Graphic Arts and Services, a local komiks and magazine publication (1988-1997. Now retired and writing poems to pass the time away.)

The Best Poem Of Pacific Hernandez

Ang Aming Magulang

Sa isang mag-anak ay meron pa kaya
Na sa ama't ina'y higit pang dakila
Na kahit sa angkang mahirap nagmula
Ang para sa anak, lahat ay ginawa

Sa paaralan ay di man nakatuntong
Mataas na aral di man nagkaroon
Binigyan ang anak ng pagkakataon
Na sa kahirapan ay mangakaahon

Di man napatira sa bahay na mansion
Ng malaking yaman di man nakaipon
Ang yaman nila ay sa anak naroon
Wala sa salapi kundi edukasyon

Ang amin pong ina ay tubong Montalban
At ang aming ama'y San Mateo naman
Ng anim na anak ay biniyayaan
Hanggang sa lumaki'y pawang ginabayan

Sa tamang ugali sila ay hinubog
Marunong magtiis kahit kinakapos
Mga pinalaki na mayroong takot
Sa batas ng tao at batas ng Diyos

Nang ako'y bata pa, natatandaan ko
Ang aming almusal lamang ay kung ano
Pan de sal na simple at walang palaman
Kapeng walang gatas lamang ang kasabay

Kung bakit gano'n lang, di dapat pagtakhan
Ay sadyang matipid ang aming magulang
Di ubos-biyaya kung may tinago man
Ang bukas ang laging pinaghahandaan

At tanda ko pa rin na kapag Deciembre
Sa Divisoria na sila'y namimili
Ng tela, damit at iba pang kalakal
Upang ipamalit ng tag-aning palay

Kaya laging puno yaong aming bangan
May pambentang bigas at panglaman sa tiyan
Hindi man marangya ang hapag kainan
Sumala sa oras, kami'y hindi naman

Noong Second World War, hinuli ng Hapon
Ang aming ama at saka ikinulong
Tumingin sa amin habang wala siya
Ay ang aming ina at wala nang iba

Nagawa niya iyon habang inaalam
Ang aming ama ba'y naroon kung saan
May dalang pagkain na pangtawid-gutom
Para sa 'ming ama na hindi matunton

Ginawa niya iyon lakad-takbo lamang
Sa panahong iyon na walang sasakyan
Hindi iniinda ang init ng araw
Ng tungkol kay ama'y makabalita lang

Ang pasasalamat namin ay sa Diyos
Nang higit sa isa, dalawang linggo halos
Ang aming ama ay bigla lang sumipot
Yayat na katawan may sugat at galos

Ikinuwento niya hirap na sinapit
Sa kamay ng mga sakang na pa'y singkit
Dahil daw sa gutom at matinding uhaw
Sila'y nagsiinom sa isang 'dirty' bowl

Sa bawat pamilya ay may'rong bayani
Na ng karangalan ay dapat umani
Sila'y walang iba kundi ang magulang
Na dapat mahalin at ating igalang

Pacific Hernandez Comments

Ging Taping 11 June 2015

Very impressive po..I salute you...

0 0 Reply

Pacific Hernandez Popularity

Pacific Hernandez Popularity

Close
Error Success