Στάλες Poem by dimitrios galanis

Τις μετράει, σαν προφταίνει, μια μια.
Ξεχωρίζει κατηγορίες: διπλές, λερές, διάφανες...
Ορμητική, διστακτική...παρατηρεί τη συμπεριφορά.
Θαυμάζει χρώματα: πρασινωπά, ροδίζοντα...
Ελλειπτικά, σφαιρικά... διακρίνει τα σχήματα
Φαντάζετ' υδατογραφήματα: ΄Υδρες, υδρόβει' άλλα...
Εκκλήσεις, μηνύματα...τα χτυπήματα στο διάφανο.
...
Της έρχεται φορές ν' ανοίξει να περάσουν,
να μη συνθλίβουνε την όψη τους στο γυαλί
ανεπιθύμητ' επισκέπτες,
να τις καλωσόριζε στις πολυθρόνες
να εκπλήρωναν και κείνες έναν προορισμό
ξεχασμέν' από καιρό!

-Της αρέσ' η βροχή πολύ.
Λατρεύει τις στάλες της.
Τις περιμένει.
Χαίρεται να της αλλάζουν το είδωλο
πίσ' απ' το διάφανο κάτοπτρο,
να το βλέπει να κινείται στον υδροκόσμο τους
το νέο της είδωλο.
Δεν το αντέχει καθεμέρα καθεμέρα
το ίδιο ίδιο της είδωλο.
Τις περιμένει νά 'ρχονται συχνά.
Συχνά να τη βάζουν στον κόσμο τους.

5.5.14