Είναι η ψυχή από ενοχές πνιγμένη
όπως πεθαίνει απ΄την πείνα ένα παιδί.
Γυρεύει μια επιδοκιμασία γραμμένη
από ανώτερο πνευματικά κορμί.
Είναι ο έρωτας παιχνίδι αιχμαλωσίας.
Κάνει πιο φλύαρο το ανθρώπινο κορμί.
Μία χαρά πέρα από μητρική ουσία
που γρήγορα στεγνά θα ξεχαστεί.
Είναι η δίψα για ματιών αχτινοβολία.
Για μια ακέραια αγνή οπτική…
Σαν μακάρια παιδική φιλία,
από αμφιβολία που ΄χει μαραθεί.
Είναι ο τρόπος που διαφέρει.
Δείχνει αν νοιάζεσαι ή θες να επιβληθείς.
Πόσο στον έρωτα έχεις γαλήνη συνεισφέρει;
Με κοινό στόχο: Σωτήρας και Κατακτητής.
[Εμπνευσμένο από το βιβλίο της Περλ Μπακ «Το ψωμί των ανθώπων»]