H Ελλάδα...
Απέραντο γαλάζιο η Ελλάδα,
ουρανός και θάλασσα γίνονται ένα,
χάνονται στην αχνή γραμμή του ορίζοντα.
Τόσο πολύ πράσινο ξεθωριάζει από το γαλάζιο,
ο ήλιος λάμπει αντανακλώντας στους μεγάλους βράχους
και στους κόκκους της άμμου στις απέραντες χρυσές παραλίες
ζεσταίνει το σώμα, την καρδιά και κάνει το νου να ταξιδεύει μακρυά.
Η θάλασσα φεγγοβολά, γαληνεμένη αφήνεται στα χάδια του ήλιου και στου
ανέμου το απαλό φύσημα, αφήνοντας τα καράβια να διαπερνούν το κορμί της
ταξιδεύοντας τις ανθρώπινες μνήμες.
Αυτή η απεραντοσύνη του γαλάζιου με κάνει ευτυχισμένη, αφάνταστα ήρεμη.
Ελλάδα, ένας παράδεισος σε τούτη τη Γη που πρέπει να αγαπάμε και να προστατεύουμε.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem