सुवास वाटे Poem by Dr. Ravipal Bharshankar

सुवास वाटे

Rating: 5.0

तुझ्या सवे मज सुवास वाटे,
दिवा पहाटे नभात आता.
निघुनी गेल्या दिशा तरंगीत,
जीवात आली प्रभात आता.

प्रबंधने मनी अकूत होती,
प्रचुर होत्या शहस्त्र वाटा.
निघुनी गेल्या तृषा अनंतीत,
जीवात आली प्रभात आता.

स्फृल्लिंगते मज तुझ्या भवाने,
कवित्व आले कवेत घेता.
निघुनी गेल्या निशा अखंडित,
जीवात आली प्रभात आता.

Sunday, September 7, 2014
Topic(s) of this poem: love
COMMENTS OF THE POEM
Mantu Mahakul 07 September 2014

What a nice poem Bharshankar ji. All should distribute fragrance. You are definite. Nice poem

0 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success