Als Die Jongen, Man, Niet Meer Zo Jong Dan! Poem by Madrason .

Als Die Jongen, Man, Niet Meer Zo Jong Dan!

En zo gaat het voort en volgen de dagen
en niemand die me zal horen klagen
kan het zo wel verder of word ik bewonderd
door mijn eigen verlangens overdonderd
achterhaald jawel door mijn eigen spel
mijn rollen mij zelf toebedeeld
heb ik mijn bloempjes zelf ontsteelt
en gaf ik verveeld alleen stengels
ik deed Afrikaans, Italiaans, ik leed Engels
Turks Fruit was nog preuts daarentegen
wanneer dan kruisen zich ooit onze wegen
ik hoor het in mijn hersenen knagen
het zagen en vragen en vragen
wie is hier nu de grootste nar
wie is er hier danig in de war
wie zal er ooit nog iets gaan wagen
daar gaan ze, ze gaan daar voorbij
ze lachen en varen maar dan zonder mij
wat leer je van dat madeliefjes plukken
je loopt achteruit en je krijgt van de
bloemkes slechts nog de stukken
het is tijd voor de rijp want de dauw is gekomen
de vruchten zijn klaar en ze hangen in bomen
dus klim, grijp je kans voor het zal rotten
en bijt in de huid die je zo zal verzotten
ben de bloem, de vrucht en ben het al
en maak verdomme eens die vrije val
maak verdomme nog an toe die knal
of druip met dat ding tot aan je tenen
en je staart tussen je benen
heen, ben liever ietwat gemeen
maar ben zeker niet laf
want het verhaal is zeker nog niet af.....! M

Sunday, February 14, 2016
Topic(s) of this poem: time
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success