Ben Ik Een Gril Poem by Madrason .

Ach was ik maar eeuwig klein
kon ik maar altijd wolkig zijn
verliefd eeuwig op dat gevoel
als een ballon dat dwarrelt
in de zomerlucht zo naar omhoog
ach God ik houd het niet meer droog
en maak een grote buiging
mijn overtuiging van het goede
waarom dan ben ik telkens op mijn hoede
alsof ik reeds bevroeden kon
want ik ben dol op sentimenten
wat schiet ik vol van melancholieën
wat verlang ik naar sleetse melodieën
steeds terug naar hoe het was
de eerste liefde uit de kleuterklas
ben ik kneedbaar of ben ik een gril
ging ik te vroeg reeds aan de pil
wat is dat dan een eigen Wil. M