De Woordenmoordenaar Poem by Madrason .

In het land van woorden
van misantropisme
ik hoop ik vergis me
pleegt men stille moorden
en heeft men erg snel
verkeerds gedaan
geen wonder dat we leven
in een monddood bestaan
en alles om die ene baan
zeg liever waar het op staat
en maak mensen 'onnodig' kwaad
of schreeuw het uit op straat
want is men dood dan is het te laat
en zegt men deerniswekkend
maar het was zo'n goede man
wat is er dan verkeerd gegaan
met die focus op je gericht
ja vergroot men je gezicht
als een monstrueus gevaar
de woordenmoordenaar
hij is zowaar geboren
in de hoofden van de mens
gedwee en zonder stamina
leest die de laatse pagina
kleine letters in 't contract
zakt te vree in zijn sofa onderuit
en lacht luid om zijn eigen beklag
; zei nog nimmer nooit “Goedendag! “

Madrason 30 03 2015