Achteloos lopen we voorbij
aan baden van verdriet
mosheuvels vol levenslied
zegen de armen neer
hier ooit van menig heer
eenzaam gingen ze heen
en zo ging er menigeen
misschien werden zo buren
werkelijk pas naasten
van hun laatste uren
meer nog dan in 't leven
ach zie ze gaan zich haasten
aan het sterven voorbij
aan jou of aan mij
met een lichtend gezicht
niet omdat ze stralen
maar omdat ze verdwalen
al uit het eigen zicht
je hoort de gps
van het grote succes
of bij hun ontsporing
de bekoring
van de Tomtom
kleine piepgeluidjes
hoera alweer gered.
Madrason 29 06 2015
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem