Gedicht In Een Doekje Poem by Madrason .

Gedicht In Een Doekje

Zie daar dan dwarrelt
zomaar door verlaten
en stoffige straten
een raar frommelding
en ik denk na en zing:

"Zakdoekje leggen,
niemand zeggen,
'Kukeleku'
zo kraait de haan.
ik heb maar
twee paar schoenen aan:
eén van stof en één van leer,
hier leg ik mijn zakdoekje neer";
momentopname uit mijn jeugd.

Niemand mag haar zien
dat ding vol van tranen
en bloed en van snot
-en haar eigenaar kapot-
gevuld met herinneringen
aan alles wat niet heeft gedeugd.

Ik moest mezelf bedwingen
in wallen met kringen
en in driedaags baardje
heb het dansende staartje
om de doldriestheid der dingen
bedaard met een steen
om te rusten bezwaard.

Madrason 25 jan 2015

Sunday, January 25, 2015
Topic(s) of this poem: life
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success