Homo Insolens Is Faber Poem by Madrason .

Ik houd van eenvoud
wars van meteoren
maar nog minder van
te veel metaforen,
Liever op de vlakte
dan wat bekakte woorden
uit de cyclopedie
van media wiki
of Dikkie van Dale.

hier en daar een rimpeling
die wat doet dwalen.

Ja hier en daar
een antwoord
op kop'ren schalen.
Wat verhalend
pennifrerend
wederkerend
zet ik streepjes
tussendoor
en puntjes aan
de einder.

Wat jammer dat het duikertje
na wat gespons
een diepe plons
al tussen grijze draden;
zo weinig respons
kan doen verraden
dan hooguit wat gefrons.

We lezen niet meer
voorbij de reflectie
bang voor wat
er komen
gaat binnen
de introspectie.

Gebruiken we vaak spiegeltjes
om zo te lezen kunnen
zoals men Runen
lezen kan
al na het koude
klunen.

Die spiegeltjes die schijnen
komen en gaan
-maar of ze verdwijnen-
ze wiegelen
de hele dag maar door
en als we ogen -van de ziel-
ontmoeten gaan we
snel uit de voeten,
er vandoor,
of eisen territoor
voor pseudo
intiem gepalaber;
homo insolens is
faber?

Madrason 28-05-2013