Στα Μάτια Των Παιδιών (Inside Childrens' Eyes) Poem by Fotini A.K

στα μάτια των παιδιών βλέπω τη μέρα
π' απλώνεται μυριόκαλη σιμά μου
σκορπάει τις χαρές στα όνειρά μου
λαμνοκοπάει της ζωής η παντιγιέρα
***
στα μάτια των παιδιών μεθάει ο ήλιος
βάφει με φως ακρογιαλιές κοχύλια
θαλασσινά ασπροκέντητα μαντήλια
αλλιώτικος μοιάζει ο καιρός και φίλιος
***
γελάει ο ουρανός και γαληνεύει
μέσα γεννιέται ο θεός που μας κοιτά
κάνει τ' αδύνατα να μοιάζουν δυνατά
***
δώσε ανάσα στο παιδί να σου χαιδεύει
και φύλαξέ το μες στον κόρφο σου καλά
ως να μπορείς να φτερουγάς εκεί ψηλά

........φ.κ


2η εκδοχή

στα μάτια των παιδιών βλέπω μια λύπη
που μεγαλώνει με της Ίριδας την κόρη
σαν δεν απλώσαμε στον ήλιο πλώρη
πρόκοποι στην καρδιά γίναν οι χτύποι
***
στα μάτια των παιδιών βλέπω το δάκρυ
που στάζει κόκκινο βάφοντας τρίλιες
αρπάζει τ' άζυμο ψωμί απ' τις φαμίλιες
μοιράζει την ορφάνεια απ' άκρη σ'άκρη
***
άγριος άνεμος φυσάει στην πλάση
μαζεύει ασφοδίλια η ψυχοκόρη
η άνοιξη αργεί ακόμη για να φτάσει
***
στα χείλη απομένει αυτή η φράση
ευχή να δώσει στης ψυχής το αειφόρι
της Μάνας γης τον κόρφο να προφτάσει

.....φ, κ

για τα μικρά παιδιά....

σε χέρια τρυφερά μικρών παιδιών
αγγίζω της αλήθειας μου το νήμα
σημαντική υπόθεση και βήμα
μ'ορθάνοιχτες τις κόρες των ματιών

έτσι αποστηθίζεται η Άνοιξη
μ'αρώματα και χρώματα της νιότης
κι εγώ σαν άλλος δον Κιχώτης
της Δουλτσινέας καρτερώ την άφιξη

πόσο μου έλειψε το παιδικό χαμόγελο
σαν ήλιος έλαμπε στης μέρας μου το θάμπος
άνθιζε της ψυχής μου αγριολούλουδο
τις νύχτες φώτιζε σαν το λευκό ασφόδελο
γελούσε της καρδιάς ο κάμπος
μυριστικό μικρό μου νυχτολούλουδο....