Jeugd Uitgesteld Pij Poem by Madrason .

Cel van ongenoegen
cel van de uitstel
tijdelijk niet mogen zijn
hoe dan wat te worden
cel van de koelte
cel van de dorst
cel van de honger
de jeukende korst
cel zonder liefde
de foto van ma of pa
of een goede vriendin
cel als gezellin
cel als de hel
een hol om onder
voorwaarden in
terug te kruipen
de wereld wordt cel
je wordt zelf cel
de cel van uitstel
het hokje dat nooit
op je wilde passen
je bent gekooid
gevangen in dilemma
in de cel breek je
of word je hard
als een nucleus
die elk moment
ontploffen kan
je bent kind noch man
je Lot in je hoofd
de gevangenis
-van het- gemis
aan alles wat
daar buiten is! M