Kabahin Sa Halangdong Kritiko Poem by RIC BASTASA

Kabahin Sa Halangdong Kritiko

Rating: 0.5

Dili ka nako mabasol kay ako ang nag-aghat nimo
pagdayon sa akong balay karong adlawa ug sa umaabot pa.
Ari, saka sa akong hagdan nga karaan
nga wala pa gyod malampasohi ang mga ang-ang.

Palihog og tan-aw sa iyang mga hawiranan.
Kinahanglan pa bang silakan o pintalan ba hinuon?

Dali saka sa akong sala, ug palihog pahimutang
sa akong mga lingkoranan nga ginama sa mga kawayan
nga gipaslotan ang batakan sa mga gabaga nga puthaw
aron ipatik ang ilhanan: ang akong ngalan.

Mangadto ta sa akong katulganan
sa katre nga tugas nga akong sinunod sa akong mga ginikanan.
Dunay mga tinagoan nakong mga gilumotan sa tumang kadaan.
Patay na ang mga isda sa gamay nakong aquarium,
ug ang mga suga sa kilid nangaponder na.
Wala ko’y plano nga alisdan kay ganahan ko sa dulom.

Mangadto nya ta sa akong talad kan-anan.
Wala’y basiyo sa beer o Tanduay, apan daghang garapa
sa mga tambal nga wala nay mga sulod.
Ang mga resita sa doktor gihapnig sa kilid sa lamesa
diin anaa ang akong antipara.

Dinhi niining lugara masilip mo ang akong gamay kaayo
nga kusina, ug sa kilid naa ang akong kasilyas. Ayaw katingala
nganong busloton ang atop. Kay kon ako malibang,
maglantaw dayon ko sa mga nanglabay nga mga bituon.

Dali dayon ta sa akong veranda.
Sultihi ko samtang manglingkod ta.
Unsa ba ang imong nakita?

Dili puti ang sanina sa akong mga damgo.
Dili pod itom, dili hapsay ang mga sidsid sa akong mga saad.
Dili sab hinoon kaayo kum-ot, wala nay kwelyo
ang akong mga paglaom.
Dili na long pants ang akong mga pangandoy.
Wala na ang singsing og kwentas sa akong ambisyon.
Mibaga ang antipara sa akong mga pangutana,
ug nawala ang mga butones sa akong mga tubag
nga unta mohulip sa nagnganga nakong mga ohales.

Kon mobiya ka na niining akong balay nga karaan,
sultihi silang tanan sa mga hagdan nga dili na sinaw,
sa mga haligi nga nangaharag,
sa mga bungbong nga nangabuslot,
sa mga bintana, pultahan ug atop
nga kanunay gilamba ug giabrihan sa bagyo.

Sultihi sila nga ako wala nay plano sa pagpaayo aning balaya
kay sama kanimo ako mobiya na usab
kuyog sa akong laing mga plano.

Ang magpabilin dinhi mao lamang ang mga maot,
ang mga buang ug ang mga walay buot.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
RIC BASTASA

RIC BASTASA

Philippines
Close
Error Success