Mbi varre vëm lule.
Derdhim lot pikëllimi.
Ne që vijmë nga përbuzjet,
nga urrejtja,
zëmërimi.
Më pas mendueshëm kthehemi.
Kokëulur, si male të shtypur
prej peshës së hidhërimit.
Dhe nën heshtje themi:
- Çudi, si s' muarëm pak nga varret,
që njëri pas tjetërit rrinë ngjeshur
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem