Niet 'Alleen' Het Kindje Droegen Poem by Madrason .

Niet 'Alleen' Het Kindje Droegen



Diegene die zich als moeder gedragen
en niet 'alleen' het kindje droegen,
die niet klagen en haast nooit om iets vroegen,
die -vind ik- horen bemind!
Waarom moet het kind steeds weer de rekening betalen
beginnen met een nimmer in te halen schuld
waarom staan we zo kort stil bij die eerste tekening
zijn we dan zo verknocht, verslaafd aan ongeduld
weten we ons dan niet meer te bevrijden
van al dat kwaad ons zomaar aangedaan
of willen we als grote zondaars lijden
en neerslachtig verzaken dit bestaan
zorgen we nu wat meer voor an'dre tijden
of blijven we wat lavend aan dat wrang azijn
als bange grijze muizen piepend altijd klein
ach laten we wat vaker fouten maken
en minder geven om die welvaartsbaan
wat overtuigder minder vol venijn
er is toch hoop voor elk om te ontwaken;
'Ach' durf wat langer zelf ook nog dat kind te zijn.


Madrason 04-06-2014
***********************

Wednesday, June 4, 2014
Topic(s) of this poem: childhood
COMMENTS OF THE POEM
* Sunprincess * 04 June 2014

........an interesting write...keep penning..

0 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success