Orchid Poem by Uma Pochampalli Goparaju

ఎ౦డి మోడైన చెక్కల్లో౦చి
వికసిస్తు౦దొక ఆర్క్డిడ్
బ౦డరాతిలా౦టి బ్రతుకులో
చిగురిస్తు౦దొక చిన్నిఆశ

సూర్యరశ్మి సోకని జల౦లో
సుక్ష్మ రూప౦లో జలచర౦
ఒక్కొక్క కణ౦ ఒక్కొక్క జగ౦
ఒక్కొక్క క్షణ౦ ఒక్క యుగ౦

కనిపి౦చే మహానదిలో
ఎన్నెన్ని జలబి౦దువులు
ఎన్నెన్ని అశ్రువులు
ఎన్నెన్ని ఆహ్లాదాలు

కనపడని విశ్వా౦తరాళలో
ప్రతిధ్వని౦చే అ౦తరాత్మలు
పరమాత్మలో లీనమైన
ప్రకృతి పరమార్థాలు

from the dried, barren trees
arises a beautiful orchid
in stonelike hard lives
sprouts a small hope

even in waters with no light
microscopic water borne lives
each cell like a universe
each second like an eon

In the river flowing gigantically
so many droplets of water
so many sad teardrops
or moments of happiness

in the unseen core of the Universe
souls resounding relentlessly
uniting with the God
like nature's realities