Paqja Fillon Tek Unë Poem by skender iljaz braka

Paqja Fillon Tek Unë

Paqja tek unë i ka rrënjët.
Në buzëqeshjen time kur ngrihem në mëngjes.
Kur njeriut i them ëmbësisht; Tungjatjeta!
Dhe diellin me shikim përgëdhel, e përshëndes.
Paqja tek unë fillon
kur përdore fëmijët i marrë për në shkollë.
Kur gjithkujt i flas me të njëjtin zë në botë.
Kur ndriçimit të dobët në ngjyrën e jargavanit.
I zgjas pa u dridhur, dorën time të ngrohtë.
Paqja vjen prej përzëmërsisë tënde bujare.
Përtej një shikimi tinzar e të dyshimtë.
Dhe tolerant kur arrin të tregohen
ndaj një administratori prepotent e të pashpirt.
Paqja fillon gjimonë nga unë
Nga ti,
Nga ne.
Gjithkush prej nesh duhet ta ketë në shpirt.
Paqja nga themelet e forta të shtëipsë tonë fillon…
Prej saj vet globi arrinë të marrë
Veçse dritë.

Paqja Fillon Tek Unë
Monday, December 7, 2015
Topic(s) of this poem: artistic work
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success