Patina Cinema Poem by Madrason .

Patina Cinema

De beelden huilen
ruilen de echo's van klanken
janken hun eenzame lied
en bedanken
alles te observeren
maar ze reageren niet
in hun indachtig lied
verzamelt zich mystiek
maskers zijn maskers
ze liegen niet
en dat wat men
gaarne aan hen doet kleven
komt tot leven
in flikkerend licht
hoe statisch idee
werd dynamisch “gedwee
tot een zalig gedicht
genaamd Patina
cinema!


Madrason 16-052015

Dit gedicht is een ode aan:
Alain Resnais & Chris Marker -
Les Statues Meurent Aussi (Statues Also Die) - 1953

Saturday, May 16, 2015
Topic(s) of this poem: art
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
ode; Les Statues Meurent Aussi (Statues Also Die) - 1953
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success