! آی كودكی، سلام (Persian) Poem by Farzad Jahanbani

یك روز عصر كه با عطر چای داغ

با اشتیاق و شور بیدار می شدم

چیزی طلوع كرد در ذهن كوچكم

چیزی ز راه دور

چیزی ز جنس نور

چیزی میان كودكی و خانواده ام؛

'من همچو دیگران،

پشت دوچشم، دو دریچه، دو بی نظیر،

با صد هزار سوال غریب و گنگ،

خندان و بانشاط، شادان میان جمع،

گویا حضور داشتم '

دیگر از آن زمان، من بودم و همه هستی، حضور و شور

با خواب یا حقیقت روشن به رنگ نور

'من هم وجود داشتم '


***

یادم می آید از،

كابوس های تلخ وَ رویای كودكی

از آن رُتیل سیاه، اندازه ی اتاق؛

تا خواب های خوشِ كوچه باغ و تاق

من غرقِ لحظه لحظه ی ساعات كودكی

چندین و چند بازیِ زیبایِ كودكی

'هریك زدیگری، بهتر؛ ز زندگی '

گرگم هوا و دزد و پلیس و هرو و منچ

تا تاب و سرسره، الاكلنگ و سنچ

یا 'صبح جمعه ' سوار دوچرخه ام،

با شور و شوق، رها من به كوچه ام

با سرعتِ بی حد و سان زیاد،

من هستم و دو دست لطیفِ باد

زیبا خنك نسیمِ نوازشگری به یاد

شاید وزان زكوی غریبی كه شاد باد...

***

هر یك ز لحظه های قشنگم به خاطرست

تا كی دوباره ببینم كه حاضر است


فرزاد جهانبانی
25.6.1394
16.9.2015

کپی رایت این اثر با شماره 386811(شعرنو) فقط متعلق به صاحب اثر می باشد.