Sa Unahan May Nagpaabot Poem by bonifacio alba

Samtang nanglabay ang panahon
Ning walog sa atong kinabuhi
Adunay mga lama sa kagahapon
Ug lunhay sa matag panumduman.

Mahimo kining kasakit o kalipay
Kapakyasan o kalampusan nakab-ot
Nga magsilbing bunga sa pagkabuhi
Dinhi ibabaw niining kalibutan ...

Kung kapakyasan man ang dangatan,
Magdugo ang kasingkasing sa kasakit
Apan ayaw pasagdi nga gun-obon...
Ang mga damgo alang sa kaugmaon.

Lantawa ang kahayag sa kabuntagon
Ug ihimugso ang bag-ong pagla-om
Kay sa unahan adunay nagpa-abot:
Ang kalampusan nga pagasa-ulogon!