Wala ka bang kapaguran
halos ginagawa mo'y magdamagan
hindi ka ba talaga napapagod
o nangangawit man lang ang mga tuhod
pawis at luha mo'y tila natuyo na
sa pagsisikap na ika'y makagawa
ng hinahangad na mithiin
kahit sa gitna pa ng dilim
maaari ba akong magbigay
ng payo saiyo't liwanag sa buhay
pagkat nakikita ko ang iyong pagpapagal
at ang katayuan mong hingal na hingal
gulanit na ang iyong pagkatao
wala ka ba itititra pati sa sarili mo
kahit kapirangkot at payak na awa
at palawakin pa ang 'yong pang-unawa
ako'y nananaghoy saiyo kaibigan
nararamdaman ko ang iyong kahirapan
ang sugat at pasa sa iyong katauhan
sa lunas niyan panahon ang kailangan
batid kong hindi ganun kadali
mga paghihirap na iyong pinili
nandito lang ang kaibigan mo
nagmamasid at umaalalay saiyo.
(madero/23august2011naga)
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem