Tan-Awon Lang Ang Moabot Poem by RIC BASTASA

Tan-Awon Lang Ang Moabot

Ang kagahapon nakita niya
Sa gamayng bata. Malipayon
Nga nanghingugmo sa sanga
Sa punoan sa balimbing

Samtang ang iyang nanay
Namilo sa iyang mga habol
Ug nanawag alang sa sayo
Nga pangaligo sa atabay.

Gahi'g ulo ang iyang kagahapon.
Ug nahulog siya kuyog sa nabali
Nga sanga sa gabok nga balimbing.
Nasamad. Nakuyapan. Nawala.

Sa iyang pagmata, wala na
Iyang nanay. Karon, siya
Mitutok sa kalsada paingon
Sa iyang padulngan.

Gikapoy na siya. Nagpungko sa
Daplin sa karsada. Naglantaw sa
Nanglabay. Nagpakahilom.
Nanghingugmo.Walay kabalaka.

Walay kahadlok. Kon kinsa kadtong
Moabot, dili na siya mangutana.
Kon kinsa ug unsay iyang tuyo.
Ug kon kinsay mopahawa.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
RIC BASTASA

RIC BASTASA

Philippines
Close
Error Success