યાદો તો સરકતી જાય છે.. Yaado To Sarakti Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

યાદો તો સરકતી જાય છે

યાદો તો સરકતી જાય છે
પાંપણ ને ભીંજવી જાય છે
રાતો તો ખસકતી જાય છે
શમણાં ને રિજવી જાય છે। યાદો તો સરકતી જાય છે

પાણી ખળખળ વહેતું જાયે
મન પણ ધીરે કહેતું જાયે
વેળા તો હાથ થી છટકી જાયે
વાતો પટલપર છવાઈ જાયે। યાદો તો સરકતી જાય છે

જીવતર નો ચિતારો આજ છે
આશાનો સંચારો પણ આજ છે
જીવવાનો સહારો પણ આજ છે
સમય નો તકાજોપણ આજ છે। યાદો તો સરકતી જાય છે

યાદો વસાવી છે જેણે જીવન માં
જીવતર જીવી જાણું છે
વાતો ને પચાવી જેણે ઉદર માં
ઘડતર ને ઉજાવી જાણ્યું છે। યાદો તો સરકતી જાય છે

કેમે ભુલાવું માનસ પટપર?
ઉભરેલી આશા હટતી નથી
કેમે વિસરાવું અંત: મન પર
કંડારેલી છાયા ખસતી નથી। યાદો તો સરકતી જાય છે

યાદો તો છે અણમોલ ખજાનો
બહુમૂલ્ય અને મહામુલો
સદા સમાવું કદી નાં ભુલાવું
સમય ની કેડી પર પગ નાં ડગાવું। યાદો તો સરકતી જાય છે