Zinkend Van De Waan Poem by Madrason .

Zinkend Van De Waan

Ach, "mensen", ik zou
ze willen redden
van de ontreddering
maar als alles
zo moest leven
dan bleef ik eeuwig
spartelen zo als een
gesprongen veer
uit een herinnering
en drijven zou ik
dan niet meer
en vlieden zou er geen
maar zinkend van de waan
-en bellen zou ik blazen-
op blote voeten gaan
als veel te lichte steen
-die aanstoot is
of worden zou-
de grote teen
voor dwazen.


Madrason zo 15 sept 2014

Sunday, September 14, 2014
Topic(s) of this poem: humanity
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success