Τα Χαμόγελα Της Μαμάς Poem by Kostas Lagos

Πολύ συναισθηματική ποίηση....

Θυμάμαιτης μαμάς μου την τελευταία ματιά....

καθόλου δάκρυα....

Χαμόγελα καθώς περνούσε

δάκρυα δεν ήρθαν τότε στα μάτια μου, χαμογέλασα και εγώ

Μετά έβρεχε όλη μέρα κι όλη νύχτα

τα χαμόγελα της μαμάς έφυγαν

τώρα διψώ για εκείνες τις ματιές μέχρι σήμερα

καθώς έφευγε



βρέχει μέχρι σήμερα

σχεδόν πέντε δεκαετίες μετά

εξακολουθεί να μου χαμογελά καθημερινά

Μπορώ να δω τη μαμά μου

να χαμογελά μαζί μου



Δεν βρέχει πλέον

τώρα μόνο χιονίζει

Ο ουρανός γνωρίζει

όταν με ρωτά

πότε έρχεσαι;

Της χαμογελώ κι εγώ και ρωτώ

Με περιμένεις ακόμα;