HUIVER Poem by Roland Jooris

HUIVER

Het gedicht is niet eenzaam.
Het is alleen. Soms hoor ik het
op het stompe water in de avond
als een zeil in zijn kerend wit, een
lichte huiver waarin we geen woorden
gebruiken, maar ze bekijken in onszelf.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success