Madrason . Poems

We cling to hard to our emotions
like mountain climbers in distress
to scared but lose them none the less
we could use the feet of elephant
...

Je kunt je niet verschuilen
in de leegte
je kunt er zelfs niet huilen
je kunt er naar vluchten
...

Het determinisme
van de opportuniteit
het raakt zichzelf kwijt
van in Hier ik mis me
...

We take of our hat
for the guy in Chevrolet
we take away his hoards
and clean his spotted boards
...

De wereld lijkt een tranendal
de hele dag kattengebral
baby's en kinderen miauwen
en mensen die vergrauwen
...

Wat ligt ge daar terneergeslagen
als een anker uit de tijd
door haar onrust ver geslagen
af van de gelegenheid
...

How vast old habits might play tricks in our new traits acquired
as we turn into the persons so much loved and well desired
but only if they, if they only knew how deep
would we still be that well admired
...

Als de fantast begint met zijn verhaal
dan spreken vele monden eender taal
dan willen luistervinken mee gaan blinken
met stukjes van de taart gaan pronken
...

We denken snel te weten wie we zijn
en denken zo ook wie we voor ons hebben
dat te weten en niet zomaar te vergeten
maar daar speelt het valkuilspel
...

Uit de Smederij
kwam veel jong grut
gekropen
met lang haar
...