Madrason . Poems

In my fantasy and lonely hours I picture thee
flowers in your curly red hair flare
wavy and calm like a summer breeze
treading your cushions through the sands
...

I've got a dog she is a poet
she runs away most everyday
sways gaily tailing tale
running after bugs and bees
...

Geluidloos klagen
de stilte verdragen
als een Atlas die torst
in eeuwige dorst
...

We need the odd to meet the ends
we need the beauty still pretends
we need the ‘ugly' helping hands
for in all we shall and will find friends
...

When her hands were silky linen
bleached in the sun but soft
a grey memory slips to mind
I cuddle her hand blind
...

And in this land of moral decline
a fine old gentleman so divine
stepped in like a rock from out of time
he helped a lady stout in solemn rhyme
...

Turn off the light cause the night might
stay the night, someone sobs
nothing left to do than to cry too
and yet another day might make your way
...

De koorbanken werden aan kroegen geschonken
men werkt hard en zweet om en door God
en in het neonlicht dansen de vlerken
in de koele kerken op de zwarte zerken
...

Het begint telkens weer
als een perpetuum mobile
als vanzelfsprekendheid
van de menselijke vergissing
...

Zoals een hond voor het moment
gestrekt op rug haar meerdere erkent
zo blijft de vrouw haar gekte trouw
en vaak bij haar geweldenaar
...