Madrason . Poems

Vreeswijk, Nijgh, Brassens
alles reeds naar wens
dat op mijn zerk geschreven staat
hij leerde veel al was het laat
...

Lijntjes werpen, boeien gooien
lotjes kopen en maar hopen
niet versagen, blijven klagen
en al maar blijven pogen
...

Dokter worden, levens geven
dat is steeds een nobel streven
maar ik durf te wedden
kijk maar naar de pissebedden
...

Alles gaat gewoonweg door
je oorsmeer, je lopende neus
die natte reus, zelfs het gezeik
zet nog zoden aan de dijk
...

Vergeef het jezelf dat je het niet goed hebt gedaan
vergeef ook de ander die je dat hebt aangedaan
vergeef ook diegenen die je hebben laten gaan
je kunt alleen maar anders in het leven staan
...

Ze was niet moeders mooiste
maar als ze haar grote ogen opende
dan werd je zeker smoor
zijn neus was krom
...

Killing time with verse as rhymes disperse
while the beat meets you on every corner of the street
trying to stay on my feet and comprehend
what's there to understand by willingly killing me
...

We hebben de angst geleerd te mijden
en zijn zo verleerd elkaar te verblijden
steeds meer ontvankelijk voor een koor
dat zingt en springt en danst "no more"
...

If you compress all vibrations
the essences of Aum
into that little stone
a Naná abalone
...

Amongst the myriads of ugliness
a noise crowded city
you will always look
at a dance of strange fruit
...