Madrason . Poems

Eksters en kraaien
grijpen en graaien
vliegen betoog
en poep in mijn oog
...

Ach vrouw
ben wat liever
voor jezelf
en blijf de engel
...

En de Narcissus schreeuwt in mij
maak me mooier, maak me vrij
maar de barbaar verbrak de band
en nam het heft in eigen hand
...

Vergissen is menselijk
vergewissen is wenselijk
...

Ik kende plots
geen schroom meer
ik knielde
en sloeg mijn
...

En plots was ik beland
van uit het leven
van een nomade
een vrije soldaat
...

Een oma
onder
een Naakt
schilderij
...

Pas als
'het knalt'
de stilte valt
begint het denken
...

Kwamen de vissen boven drijven
of waren het gewoon
de resten van de vangst
dat is het water voor de twijfel
...