Peter Holvoet Hanssen

Abide with me; fast falls the eventide;
The darkness deepens; Lord with me abide.


Warm inside here, deathly night
...

The moon is a boy and yet he's cute
he peeps from under the clouds
but I sleep under the sheets.
...

Upsadaisy. From hobby-horse to hearse over the cobblestones.
It drizzled when grandmother was buried.

In September her daughter scrubs the grave though no one
...

break myself down, build myself up.
Tack aback and then flip-flop.
Foam at the chops.
...

1

In every stage of life is given
A warning voice, it speaks from Heaven
...

Wolkenformaties zijn op pad in steeds wisselende gedaanten
kijk, een hond strekt zijn pootjes uit en nu gaat hij rechtop staan
met hun schaduw kruipen die fantomen de heuvels op en straks
maken ze de lappendekens nat, mijn schat, tot de zon de bergen
paars kleurt als mijn hoofd, op hol en kalend als de rotsen waar
de zee gaten in brandt - alleen de meeuwen kunnen mij nog zien
misschien ook Fergus die van het lachen bleef schuimen zelfs
lang nadat John Joe met de wilde rozen op stok was gegaan
stenen kunnen niet sterven zei zijn dochter ze worden gewoon
ouder terwijl de zwaluwen me hun witte buikjes tonen en de
dolfijn in onze baai met haar staart naar me wuift - met de V
van verstoten in het water boven de verzonken huizen, de V
van het verlaten dorp voorbij die V-vormige verkeersborden
in de V-vallei waar ik je vinden zal: ik breng het vuur van je
lied in veiligheid, onzichtbaar voor de jagers in de nacht

Een ezel knuffelt een schaap en een vos gaapt in een wei
tussen de konijnen - het is als sneeuw en zon tegelijk waar je
schuilplaats is, bij de golven die ik hoor zelfs als ik ze enkel
nog in koortsdromen kan zien, bij de kliffen waar het omhoog
regent, druppels die opdrogen voor ze op mijn V-voeten vallen
ik blijf je zoeken: onder een mistbank, onder een regenboog
onbewolkt wordt onbevolkt, je glinstert tussen twee toppen
je vonkt tussen de tegenpolen van het leven, zingend voor de
slachtoffers van de hongersnood, voer voor de honden, voer voor
de dood - als een schurftige terriër in het midden van de baan
val ik een auto aan want hier worden de rollen omgedraaid
rij je een boer aan, betaal je de koe en draden in de lucht
zijn er voor de roeken - een V-poort houdt vee buiten; daar
zit je bij de bron de grasklokjes te bespieden, je vliegt op

Vrij van tweespalt vedel je boven de V-kloof, je tiereliert
hey Paddy, ik scheer je gek, kom mee en verzwind met mij
...

De maan is een jongen en toch lief
hij kijkt onder de wolken
maar ik slaap onder de lakens.

Hij zingt op een onmogelijk uur:
‘Niets zijn de sterren, niets is de maan
sterren moeten slapen gaan
en wassen maar moet Jantje Maan.'

Hij mangelt met hoge stem:
‘Kirk, je bent geen adonis die nog in
het centrum denkt te staan.
Spock, je roestig sterrenschip
vertrekt nergens om 25 uur
naar de maan van Manakoora.'

Uilskuikens en konijnen
start de melkboerenhondenhaarraket
stoof het varken met de langste snuit
want de maan is in de wolken, ligt
te slapen in mijn rozenbed.
...

Hopsa. faldera. Van hobbelpaard tot lijkauto over de kasseien.
Het druilde toen grootmoeder werd begraven.

In september schrobt haar dochter het graf al komt er nooit
iemand langs. Mijn knieën zijn kapot, mijmert ze. Zo veel
verloren jaren. Geef mij een spuitje als ik Alzheimer krijg. Of:
arme bonne-maman had schrik dat de konijnen op het kerkhof
aan haar tenen zouden knagen. Als het zover is, laat ik mij
cremeren. In de grond is magere Hein een lekkerbek.

In de mist over de graven: een kamertje bij haar thuis. Grijze
duif staart naar de buis, herkent haar niet. 'Ik heb maar twintig
graden en de televisiegids geeft geen goede programma's. Gij
slaapt toch niet met die man van beneden? Hoe kunt ge! Hij is
een dief, ik verstop mijn geld.'

De geur van brandend aardappelkruid. Moeder neemt afscheid
van de zwanen. De lucht drukt zwaar, de modder zuigt. Artritis
in de schouder. Vlug naar huis.

Een hoorspel op de radio in de woonkamer. Niemand luistert.
De hitparade. Anti-rimpelcrème. En een rozenkrans in de lade.
...

Ik breek mij af, bouw mij op.
Overstag en overkop.
Schuimbekken.
Kielhalen en optrekken.

‘Matroos?'
‘Wat wenst u, Haeck?'
‘Avanti. Van lava tot spumanti.
West wordt oost.'

Andere zonnen, andere planeten.
Stervelingen die van geen ophouden weten, die hoge baren
trotseren, van inzinkingen leren
een vuurproef doorstaan als zij in de waan verkeren

in een baan rond Vuureiland.
...

1

In every stage of life is given
A warning voice, it speaks from Heaven

Tweeduizend muizen sliepen in tweeduizend lucifersdoosjes.
Koning Rat in zijn luchtballon kleurde alles in zijn vlucht: een
zwart-witte koe werd een Belgische vlag, loeide in shock tot
het kikkers regende. Maar nog viel geen stuiver uit de hemel.

Een lichtmast die wenkte en een stel aan de dood verried. Na
25 minuten werd het meisje gereanimeerd. Een witte duif die
tegen je raam vloog de nacht toen zij het leven liet. Riep ze op
de noodfrequentie? De duif op het dak keek je aan. Vraag niet
waarom. Toeval en geen toeval: die golflengte. Inflatie alom.

Hersendood.
Dood leidt het leven in lukraak afgeknipte banen.
In youth it whispers as a friend.

Leeft zij nog, parelvisser?
Nog leeft zij.


2

In joy and grief, in ease and care,
In every age, prepare, prepare.

Reynaerdijn, je had de rat vriendelijk verzocht te vertrekken.
Twee weken later lag hij in het midden van de tuin. Jij in puin.

‘99 kikkers pakten een paard naar Parijs.' Je zag een raaf naar
de andere kant van de wereld vliegen om het donker te maken.
IJs in brand. Muis in val. Welk liedje spookte door je hoofd?
Kom vader, kom huiswaarts met mij.

Haar pony treurt en danst op de donder. Verzilverd groen.
Rond haar sterrenbed het gezin platgeslagen als de wolken.

De toverlantaarn is uitgedoofd.
Moeder houdt zich sterk, blijft tegen haar dochter praten.
Ergens moet ze me nog horen, denkt zij.

Is zij dood, kind op de pier?
Dood zij is.
...