Gülten Akin

Within every refugee there grows a rose tree -
resilient, despite the heat and thirst.

Imagine entire nations, borderless;
...

We escaped the sounds of a city that didn't embrace us,
fled the silent remains of a winter sea.
We knew we were being watched
...

Bana yaşadığı kentin kumunu gönderen
Bir sevgilim vardı
Bense merak ederdim hep oranın rüzgarını
Uslu mu deli mi sürekli mi
Apansız mı çıkar gökte savurur
Yerden aldığını

Paylaştığımız kentler oldu sonra
Rüzgar usta ben acemi
Esti geçti bir hışımla geçti
Kum doldurdu gözlerimi
...

I once had a lover who would send me
the sand of the city he lived in
but me I was always curious about the wind there
was it soft or harsh, did it blow continuously
did it rise up all of a sudden and scatter
in the sky what it had grabbed from the ground

We shared cities later
master wind and I the novice
he'd blow and in fury pass right through
filling my eyes with sand
...

Neyimsin, neyinim, bir uç vermeden
Yabancı yabancı giriyorsun
Sende görünür olandan
Görünmezin umudunu aldım
Sanki iklimini odama taşıdım
Yanıldım mı, yetişir mi sandım
Bir çekirdekten bir asma

Kendi kavgasının içinde ölenler
Birden ya da yavaş yavaş
Birikseler mi kalıntı mı dursalar
Dünya ağır kokuyor onlarda
Ne savaş ne kir ne kavga ne açlık
Bir masal, bitimsiz bir gökyüzü çizecek gibisiz
Herkes için olsa
...

What are you to me, what am I to you, without pointing
You penetrate like a stranger
From the visible things in you
I derived an invisible hope
Seems like I carried your air to my room
Was I wrong to think indeed
The vine grows from a single seed

The ones who die in a fight within themselves
All of a sudden or by and by
Should they pile up or stand like remnants
The world stinks with them
Without war, without filth, without fight, without hunger
A fairy-tale, you: as if drawing an infinite sky
If only for every one
...

Şeyler yolunda gitmediğinde
Öteki zaman geçiyorsun
Bir yıldız düşüyor dünyaya
Yer sarsılıyor birden
Ölü gözleriyle çocuklar
Doğmayacak güneşi bekliyor
Dağlarda
Ne çok kar ve rüzgar
Unutulan nergis
Açıncaya kadar
...

When things do not go well
You switch to the other time
A star falls down to earth
Ground shakes all of a sudden
Children with their late eyes
Waiting for the not rising sun
There on the mountains
High snow hard winds
Until the forgotten
Daffodil blooms
...

Hüzünle vedalaşmayı
bana öğretmediler
yüzümde eğri takılmış gülümseme
Görünmez kaldı kendi diktiğim
Bana giydirdikleri gömleği gösterdim.
...

No one taught me how to say
farewell to my sadness
with a crooked smile on my face
the one I'd sewn became invisible
so I showed them the shirt they made me wear
...

Şiir bizim eski suç ortağımız
Biz ne işledikse onunla işledik
...

Poetry is our art and part
Whatever crime we committed,
We committed together
...

Kadın görünmüyor, iki yanda da yok
balkonda verandada, hayır yok
kapatmış kendini yalnızlığa
şezlong kitap gözlük
orda öylecene
sustu kaldı, geriye geriye çekilerek
biliyor
her konuşma bir şeyi değiştirir hayatımızda
...

The woman is not in sight, not on either side,
not on the balcony not on the lanai
it seems she enclosed herself in loneliness
the lounger, the book, her eye-glasses
lay thereby
she hushed and drew herself back
she knows
every dialogue changes something in our lives.
...

Kuştu sözler büyüdü sığmadı ağza
uçacaktı elbet uçurulurdu
uçuranı tuttular
...

Words were the birds, couldn't
fit in a mouth as they grew up
surely they were going to fly
who let them wing is copped
...

Kör dengeye yerleşip
susa susa yürürken
açılırken sözlerle
hayat arasındaki
gerdiğin ip üstünde
hey canbaz

neyi neden yazmalı?
...

As if you'd found a blank balance
you silently walk
on the open rope you drew
between words and life
heigh! the acrobat
tell me what to write and why?
...

Evler büyük dedikçe büyük
Ben insanların en garibi
Uzağı ilk defa kavradım
Görür yahut dokunur gibi

Eski bir saçakta kuşlarla
Yele yağmura karşı oturdum
İç içe daireler çiziyor
İçine adını yazıyorum

Gün uzun türküsünü bitirdi
Karlı dallara yürüdü karanlık
Yalnızlık çekilmez bu vakit
Delirdi denizde yosun çayda balık
Gel artık
...

The houses are as big as they're big
And me, the poorest of poor creatures
I have grasped distance for the first time
Twas like something you could see or feel

Up in the old eaves with the birds
I sit facing the wind and the rain
Tracing circle within circle
And into each one I write your name

The day has finished with its long song
Onto the snowy branches darkness has tipped
Ah there is no bearing loneliness at this hour
The seaweed gone mad in the sea, the fish in the stream
So come, now
...