Karel van de Woestijne Poems

I am alone and sad, as the soft gold evening dims ...

Through the open window I hear the downy fall
of clammy flowers in a crystal bowl ...

- And I do not know if I shall love her,
in the quiet and lightsome movement of her limbs,
and in her goodness in my strange existence ...

I'm sad, and I hear her quiet footsteps going,
and her soft humming, in the garden, down below.
...

In 't bosch een late bijle,
en over-Leië een luide zweep.
Ten Westen, 't lange wijlen
der laatste zonne-streep.

De witte bloem der erwte
blaauw schaduw-bevend op den grond.
Gekweekt van alle smerte,
een glimlach om mijn mond.
...

In the woods a belated axe-stroke,
from over-Leie a loud whip's crack.
To Westward the long dying
of the sun's last streak.

The white blossom of the pea-vine
blue shadow-quaking on the ground.
Schooled out of all affliction,
a smile about my mouth.
...

Mijn harte, 'lijk het wuivig pluis der lichte vachten,
op de ure dat moede avond neigt naar bleeken nachte,
dat de aarde trage golft van schapen, en 't gedein
der kudde en van een herder-fluite zoete zijn;
— aan elke doornen-haag een wuivig pluis gebleven,
en ...

— God: ziehier mijn hart, ziehier dit moede leven,
gerafeld te Uwen wille als een geplukte vacht;
— maar laat me voelen, dat een warme stal me wacht ...
...

My heart, like the waving wool of the pale fleeces,
at the hour when weary evening leans to pallid night,
when the earth heaves sluggishly with sheep, and the rippling
of the flock and of a shepherd's pipe are sweet;
— a waving woolly tuft caught on each thorn-bush,
and ...

— God: behold my heart, behold this weary life,
frayed to your will just like a plucked-out fleece;
— but let me feel that a warm byre awaits me ...
...

Gij draagt een schoone vlechte haar
allangs uw lage leênen ...
- Het is een trage dag voorwaar
van weiflen en van weenen.

Het is een lengende avond van
mis-troosten en mis-prijzen.
't Is of de dag niet sterven kan
en of geen nacht kan grijzen ...

- Gij gaat mijn duister huis voorbij,
verlangenloos en rechte;
ik rade uw naakte, maegre dij;
ik zie uw donkre vlechte.
...

You wear your hair in a fine plait
all down your nether limbs ...
- It is indeed a dismal day
of wavering and weeping.

It is a long, long evening of
disquiet and disapproval.
It is as though the day can't die,
as though no night can darken ...

- You walk on past my unlit house,
free of longing and erect;
I guess at your thin naked thigh;
I see your long dark plait.
...

Weêr gaat het veege licht der asters bloeien;
weêr naêrt een herfst. - En dit doorhunkerd hart
waar smokend 's zomers toortse gaat vergloeien,
wordt huiverend, en mart ...

- Ik, in wiens hand de zoele vruchten wogen
maar wien de zoen ontzegd werd van den beet;
die, waar 'k u weet, o herfstig mededoogen,
me des te alléener weet;

eeuwige maaier, ik, die sneed het koren
maar nimmer voor zich-zelf de garve bond;
eindlooze vaarder in zijn vochte voren
die nooit de haven vond:

weêr naêrt een herfst; en weêr naêrt wrang het derven
dit hart dat, hooploos, steeds verlangen kent;
dat, immer hunkrend naar dit herfstlijk sterven,
na 't wintren weet een lent'...

- Weêr brandt mijn najaars-bloed in smeek-gebaren;
weêr weent het hart waar de oude wonde schroeit ...
- Hoe bronst het goud in de kastanjelaren!
De zilvren aster bloeit ...
...

Again the asters' baleful light begins to bloom;
again an autumn comes. And this heart worn with longing,
in which the summer's torch begins to smoke and gutter,
then shudders, and hangs back ...

- I, whose hand felt the weight of the warm fruit
but was denied a bite in recompense;
who, knowing you are there, autumn compassion,
know myself the more alone;

eternal reaper, I, who cut the corn
but never for himself did bind the sheaf;
perpetual sailor in his watery furrows
who never to harbour came:

again an autumn comes; and again cruel want comes near
this heart that, without hope, yet does still know desire;
that, ever longing for this autumnal dying,
after winter knows it's spring...

- Again my autumn blood burns in beseeching gestures;
again the heart weeps where the old wound sears ...
- How the gold of the chestnut trees is bronzing!
The silver aster blooms ...
...

Mijn vriend, gij hebt den geur der groote magazijnen.
Zoo zijn er meisjes, schraal en met een witten neus.
...