Με Υπογραφή Νίτσε Poem by Sofia Kioroglou

Με υπογραφή Νίτσε…

Μυρίζει χειμώνας.
Το ζεστό τσάι αχνίζει
στην κούπα που αγόρασε ο Πέτρος
από κάποιο κινέζικο μαγαζάκι στο Χόνγκ Κόνγκ.
Μου φέρε και ένα ροζουλί φουλάρι από το προηγούμενο ταξίδι του.
Τον περιμένω να ρθει.
Μου τηλεφώνησε ότι έχασε τη βίζα του και να μην ανησυχώ.
Η ώρα τρεις τα μεσάνυχτα.
Οι δείκτες του ρολογιού
κεντριά στην προσμονή μου.
Τον περιμένω να ρθει.
Δεν θα κοιμηθώ απόψε.
Θα ακούσω Νίτσε στο ραδιόφωνο.
Η φωνή του ηθοποιού ξεκινά την απαγγελία.
Τα στακάτο λόγια σε τεντωμένα σκοινιά
ακροβατούν.
Μια μουσική για να κουρνιάσει η εμμονή μου.
Κλείνω τα μάτια.
Δεν περιμένω πότε θα φτάσει η πτήση.

“Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω…”
Με υπογραφή Νίτσε…