Ωρες Ολυμπιες Poem by dimitrios galanis

Το πήρανε νωρίς το μήνυμα.
Το νεύμα Του το γνωστό.**
Και συνάζονταν τα σύννεφα στον ΄Ολυμπο ψηλά.
Συνοφρυώνονταν της ΄Οσσας οι κορφές.
Μελιάναζ' ο ουρανός.
Ο τόπος αντάριασε.
Σπαθίζει την ορεσίβια νηνεμία ο Βοριάς.
΄Ετοιμ' η άμαξα η φλογοφόρα.
Χλιμιντρίζουν οι ωκύποδες ίπποι.*
Επί των νεφών Ηνίοχος επελαύνει,
αστραπές, κεραυνούς εξακοντίζει επ' ακρωρειών.
Ριζοτραντάζεται το μέγα όρος.**
Ωρίμασ' η καταιγίδα.

Ξεσπούν οι στάλες,
θάμνοι και δέντρα φυλλοκροτούν.
Βοσκοί, κοπάδι', αγρίμια,
Νύμφες, Μούσες, Σειληνοί
βλέπουν τους οιωνούς.
Κόχη να φυλαχτούν, σπηλιές;

Τα σύννεφα καταχέουν τα ύδατα κρουνηδόν.
Ρέουν ρύακες, χείμαρροι, νεροσυρμές.
Ηττημένα εμπόδια καταγειώνονται,
συγκατρακυλούν.

Στο έλεός Του μιαν ικεσία; Γελούν.
Στο βρόχο της Ανάγκης μαζί τους κι οι θεοί.
Τάχος στα πόδια μια σκέπη να βρουν.