જે ઘડી વીતી હતી કહી
દાક્તરને તે આપવીતી
થયો એ બે ધ્યાન ભૂલી
ચેકપ નીત્યનું હતું જરૂરી
જ્યાં તબિયત લથડી
જે ભૂલ્યો ધ્યાન વળી
ન ચેકૂપ વરસો સુધી
પ્રસર્યું ધીમું ઝેર મેદાન ખુલ્લું
જે કદી ન કોઈ ભાળી શક્યું
ચેકપ નીમતી બન્યું
બન્યું ઘાતક તે વન માગ્યું
આવ્યું મોત અજાણ્યું
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem