Κρατώ την άκρη και προχώρα…
Έτσι δεν προβληματίζομαι,
δεν με πονούν οι εικασίες.
Έχει η πορεία δυσκολίες,
έχει στροφές,
έχει ευθείες.
Αγνοώ όλα τα συμβάντα,
αν ήξερα θα ΄χες αβάντα.
Ποια του Μινόταυρού σου τα χούγια,
οι εμπειρίες, τα κουσούρια;
Το μίτο δένει τις καρδιές,
να βγούνε σώες, αγκαλιαστές.
Να θυμηθούμε τα πανιά,
γιατί ο Αιγέας θα ρωτά.
Τα βλέπεις μαύρα ή λευκά;
Τώρα τα αλλάζω σε λευκά,
μετά έχει γλέντια Βακχικά,
μέσα σε αθάνατα νερά.
…η Αγάπη δίνει σιγουριά