~δίχως Πόδια~ Poem by Odysseas Zervos

δίχως πόδια περπατώ
εκεί που νύχτα μέρα
εσείς δεν πάτε
γιατί;

*

κατανοώ…
είχα δεδομένα πόδια
σαν εσάς
προσπερνούσα για αύριο
των «θέλω» μου τους περιπάτους
ε! ήρθε το αύριο
λίγο απρόσμενο
έπρεπε να δώσω πόδια στη δουλειά
ήθελα να χαρείτε
νόμισα τα «πρέπει» σας για «θέλω» μου
και σας έδωσα τα πόδια μου

*
από τότε βράδυ δεν τρομάζω ούτε ζώο περπατώντας
στων «θέλω» μου τα στενά της τέχνης και των ονείρων
κραυγάζω μα η φωνή κάθε ποιητή
είναι δυνατότερη από την δική μου
«θέλω» και σας δίνω ότι έχω και μπορώ
ε! τι θέλετε να αγγίξετε και τα πόδια μου;
θέλω κι εγώ είναι η αλήθεια
μαζί αν το θέλουμε θα γίνει

*
τότε δεν θα θυμάστε τα «πρέπει» σας
κάποτε μου έκοψαν τα πόδια
η τέχνη θα τα ‘ χει σβήσει
θα κυνηγά νέα «πρέπει»
νιώστε οίκτο μόνο γι΄αυτά
Εγώ κι Εσύ Θεός