Εσύ που απ΄τον έρωτα τρύγησες την Αγάπη
Το χέρι έχεις στο μέτωπο κι ορίζοντες κοιτάς
Μέσα στα δάκρυα χαράς, αγκάλιασες την απάτη
Στων αλλονών τις ηδονές, τύμπανα δεν χτυπάς
Δεν ξέρουν, το κατανοείς, δεν το μπορούν να νιώσουν
Μα τρίβεις το λυχνάρι τους, για τζίνι ζωντανό
‘Ολο αναδύει βρώμικο καπνό και υποφέρεις
Μα τρίβεις και ελπίζεις για μύρο μαγικό
Η ευγενής η φύση σου μισεί κάθε αισχρό
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem