Μοίρα Poem by Lionara S.t.m.o.l

Μπροστά στης Μοίρας την ασπίδα, παραβγαίνεις
Είναι γραμμένα και χαμένος όλο βγαίνεις
Με τί αισθήματα θέλεις να προχωρήσεις;
Είναι δική σου η ζωή, ν΄' αποφασίσεις!
Είναι μικρή και η χαρά όλο την μακραίνει
Με το θυμό και την οργή όλο μικραίνει
Γνώση της Μοίρας άμα θέλεις μπορείς να ΄'χεις
Μα όλο το άγχος μέσα θα το κατέχεις
Άσε τη ροή γαλήνια να σε σύρει
Στης διαδρομής τις ομορφιές να σε διεγείρει
Πολύ μιλάς και την ψυχή σου ασχημαίνεις
Πώς να στομώσεις γνώμη Θεών ακονισμένη;
Και τους επτά αντρείους Θεόφοβους αν αντιτάξεις
Ο έβδομος αν ειν' καταραμένο σε σκοτώνει.