Μοίρα Poem by Lionara S.t.m.o.l

Μοίρα

Μπροστά στης Μοίρας την ασπίδα, παραβγαίνεις
Είναι γραμμένα και χαμένος όλο βγαίνεις
Με τί αισθήματα θέλεις να προχωρήσεις;
Είναι δική σου η ζωή, ν΄' αποφασίσεις!
Είναι μικρή και η χαρά όλο την μακραίνει
Με το θυμό και την οργή όλο μικραίνει
Γνώση της Μοίρας άμα θέλεις μπορείς να ΄'χεις
Μα όλο το άγχος μέσα θα το κατέχεις
Άσε τη ροή γαλήνια να σε σύρει
Στης διαδρομής τις ομορφιές να σε διεγείρει
Πολύ μιλάς και την ψυχή σου ασχημαίνεις
Πώς να στομώσεις γνώμη Θεών ακονισμένη;
Και τους επτά αντρείους Θεόφοβους αν αντιτάξεις
Ο έβδομος αν ειν' καταραμένο σε σκοτώνει.

Μοίρα
Tuesday, November 29, 2016
Topic(s) of this poem: philosophical ,soul,anxiety,emotions,fate,god,life,peaceful
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
**More creations on internet as Searchingthemeaningoflife


***The creations are inspired by books. Universally kisses. Renew them, put them music, translate them for FREE.All copyrights of published pictures belongs to the creators of works. Their use is only for information purposes.***
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success