Γιατί, Γιατί, Γιατί; Poem by THEODOROS MANTAS

Γιατί, γιατί, γιατί
ο ήλιος η αυγή,
η νύχτα σκοτεινή,
η έρημος μοναχική;

Γιατί, γιατί, γιατί
ρόδινο το δειλινό,
γλαυκό το αλμυρό,
και το κρασί γλυκό;

Γιατί, γιατί, γιατί
ανθός ευωδιαστός
και ο κήπος γελαστός
και ο κρίνος αγνός;

Γιατί, γιατί, γιατί;
λευκό το γιασεμί,
και η Αίγλη χρυσή
και η φωτιά...φιλί;

Γιατί, γιατί, γιατί
εγώ εδώ Εσύ εκεί,
μια απόσταση μικρή,
μια χαμένη στιγμή;

Γιατί, γιατί, γιατί;
να μη σου το πω
το πόσο σ' αγαπώ;
και κλαίω και θρηνώ.