Ang Pagbangon Sa Nahidagmang Sulom Poem by HAZEL Calumarde

Ang Pagbangon Sa Nahidagmang Sulom

Mibalik ako
ug wala mag-inusara
karon duha na kami
ug ang usa dia sa
akong bulsa.

Ayaw pagkatawa,
tik-uma kanang imong baba
nga ganganga.
Dili ako ang tanghaga,
ug labawng dili ako ang balak
nga imo karong gibasa.

Ako mao ako,
ako nga gapanday niining balay
nga gipunayan mo'g balik-balik
sama'g adik
sa pagsuyop ug shabu
dili makakaon,
dili makatulog
kung dili masalom ang
giladmon sa tag litra,
pulong,
pasumbingay,
litaniya nga akong gibatbat,
hugna nga nahugno
sa matag karon ug unya.

Apan mubangon,
barog,
padayon sa laktanang dalan
nga gisubay sa maihap lang
nga mga sulom.

COMMENTS OF THE POEM
Ric Bastasa 09 January 2009

ahh gakugi man jud si hazel....morag inspired man ta ron da?

0 0 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success