Barst Poem by Madrason .

Barst

Er zit een barst in mijn voorruit
men gaat natuurlijk nooit vooruit
als men niet vrijuit spreken kan
van vrouw tot vrouw en man tot man
nu kan ik tenminste sterren zien
zonder dat ik die dan echt verdien
van steentjes breekt mijn hart niet
mijn hart breekt niet van dat verdriet
maar van de stilte in het schijnbare niets
zo iets in de zin van oh op die fiets
ik ben geen neuroot noch psychoot
maar bovenal zoals je ziet geen idioot
er zit een barst in mijn voorruit
men gaat natuurlijk nooit vooruit
als men niet vrijuit spreken kan
van vrouw tot vrouw en man tot man
nu kan ik tenminste sterren zien
zonder dat ik die dan echt verdien. M

Barst
Monday, February 17, 2020
Topic(s) of this poem: philosophical
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success