Buurtje Door Als Metafoor Poem by Madrason .

Inspecteur generaal
en kapitein hoofdpijn
ze is het allemaal
de laatste haren op mijn hoofd
ik had het mezelf zo beloofd
maar ze plukt me kaal
smoortje, Doortje, bekoortje
met krassende kwaakstem
kwinkeleerd als een visboer
overtreft de grootste hoer
zaait verderf al naast het erf
ze is de naald die hangen blijft
in steeds eender verhaal
Door uit de Brutaalstraat
ze zaait en oogst en vangt haat
ze zet de stommerds naar haar hand
daarvan was ik er een
zorgt zo voor achterklap
en is ronduit gemeen
ik heb het drie maal geprobeerd
dacht 'ach' dat mens zo oud
maar ik zat er vet naast
en had het zeker fout
geen land mee te bevaren
geen zee mee te bestaren
zo'n eindeloos getier
zo'n naaste buur “plezier”
ze speelt het steeds weer klaar
toe Door nou toch bedaar
zo gaat van oor tot oor
de roddeltante door
hoe krijgt ze het voor elkaar
ze maakt de mensen boos
mijn buur ze heet geen Roos
en zet die ook niet op je hoed
want morgen is het nog niet goed
maar simpelweg Doortje Toettoet,
maar simpelweg Doortje Toettoet!

Madrason 07-06-2015