Ik slijp de
natte warme steen
en strooi verlangen uit
als een fontein
begeren kan
terwijl die spuit.
De bronnen van leven
geven spanning
dadendrang
willen zich begeven
door de donk're gang
naar 't ander eind
van waar het licht
nog schijnt.
Fruit droogt uit
zo ook als huid
die schurend strelen kan
echter nog vonkend
spelen kan
kleine hapjes
dan ten spijt.
Wat is toch dat
hangen naar verlangen
door spelen of vervelen
een flirt of wat gezangen
wat houdt ons fout of stout
dat hangen naar het delen
kwadertierend zelfs
in alle kleuren verf
totaan de randen van bederf.
Terwijl ik dit nu pennifreer
daalt diep in mij de hitte neer
en doet me zeer
begerend wat te prangen
grijpgraag en perzik wangen;
ach laat Uw pen toch hangen
beheerst U toch meneer
Scribreer
laat u niet vangen
en behoudt de eer.
Madrason 07-06-2013
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem