Ik zag de kogel
ze viel vlak voor
mijn onbevreesde blik
vol mededogen
op de zachte grond
en keerde heen
waar ze vandaan
gekomen was
-ze had geen reden tot-
mijn oorschelpen
ontvingen scherven
ze vielen van geluk
zo op de grond
ja stuk voor stuk
zeer ritmisch
weltevreden
naar beneden
en in me
stroomde bloed
-dat eigenlijk weg
zou moeten vloeien-
vol liefde en geduld
en gaf niemand
de schuld,
ik Pneuma
verkondiger
van dit verhaal! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem