Dinhi Sa Langob Sa Kangitngit Poem by RIC BASTASA

Unsaon ba nako ang taas nga panahon?
Mas lalom man ang akong kahilom
Ug dinhi niining langob

Labing daghan man ko'g mahimo.
Dinhi ang panahon lisod sabton:
Ang kahayag maoy utlanan sa kangitngit.
Dili mo masihag kon asa ang usa.

Dinhi ako nagpuyo karon.
Ang sukod sa akong katas-on
Naa ra sa akong huna-huna.
Dinhi wala akoy tiil ug mga kamot.
Dinhi wala sab ko'y nawong.

Apan bisa'g wala ko'y mata
Daghan ko'g nakita dinhi.
Daghan ko'g nahikap.
Daghan ko'g gibati
Nga wala damha.

Dugay ka na sab nga wala na
Dinhi diin kanako mibiya ka.

Miingon kanako ang kangitngit
Nga taas pa kuno kaayo ang akong lakton
Daghan pa sa unahan ang akong kab-oton.

Padulong pagkapapas ang panahon.
Andam na ang tanan paingon
Sa kinabuhing walay kataposan.